DEX http://dexonline.ro/definitie/complezenta ne propune : 1/COMPLEZÉNȚĂ, complezențe, s. f. Faptul de a fi complezent; serviabilitate, amabilitate. – Din fr. complaisance. 2/COMPLEZÉNȚĂ ~e f. livr. Caracter complezent; serviabilitate. ◊ Din ~ din politețe. /<fr. complaisance 3/COMPLEZÉNȚĂ s. f. serviabilitate, amabilitate; curtoazie. (< fr. complaisance). Lipseşte celălalt sens, pe care dicţionarul Merriam Webster îl dă : „satisfacţia vanitoasă, aproape iresponsabilă, din care lipseşte percepţia riscului.”
Titus Filipas
Etichete: Limba Română, Titus Filipas